Jako szefowa V Departamentu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego Julia Brystygier co dzień przykładała rękę do prześladowań i cierpień niewinnych ludzi. Idąca za nią ponura legenda głosi, że lubowała się w zadawaniu tortur. Dlaczego jednak tylko ona do dziś nazywana jest "krwawą", mimo że niektórzy jej koledzy po fachu rzeczywiście byli sadystami? Czy do końca wierzyła w idee Lenina i Stalina? Dlaczego w latach 60. zbliżyła się do prowadzonego przez Kościół katolicki zakładu ociemniałych w Laskach? Dzięki wnikliwegmu reporterskiemu śledztwu Patrycji Bukalskiej zobaczymy Brystygierową w pełni - kobietę, funkcjonariuszkę partii, żonę, dogmatyczkę, pisarkę, ścigającą i ściganą.
UKD:
94(438):351.746.1(438)
UWAGI:
Bibliogr. s. 233-235. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni